ದುಡಿದು ಬೆವರಿ ಬಂದ ದೇಹ,
ಏನು ಮಾಡಿದರೂ ತೀರದ ದಾಹ.
ಕಗ್ಗತ್ತಲ ಕೋಣೆಯ ತುಂಬಾ ಬೆವರ ಮುಗ್ಗಿನ ಘಮ,
ಬೆರೆಯುತ್ತಿದೆ ಅದರೊಂದಿಗೆ ದುಂಡು ಮೊಗ್ಗಿನ ಘಮ!
ಅದುರುವ ಅಧರಗಳ ಮಿಂಚು.
ಹುಡುಕುತಿವೆ ಕಣ್ಣು: ಏನೇನೋ ಸಂಚು!!
ಮೆಲ್ಲನೆ ಜಾರಿದಂತೆ ನಾಚಿಕೆಯ ಪರದೆ
ಮೆಲ್ಲಗೆ ಹಾರಿತ್ತು ಅರಿವೆ, ಅಡ್ಡ ಬರದೆ.
ನಾಚಿ ಸರಿದಿದೆ ಬೆಳಕು, ಸುತ್ತಲೂ ಕತ್ತಲೆ,
ಬಾಚಿ ತಬ್ಬಲು ಬರೀ ಬೆತ್ತಲೆ!!
ನಾನೋ ಕಲಿತವನಲ್ಲ ಈಜು,
ಆದರೂ ಈಜಿದ್ದೆ, ಅದೇ ಮೋಜು!
.....
ಅರಳಿದ ಮೈ ಮನ, ಬಾಗಿದ ಕಾಮನ ಬಿಲ್ಲು,
ತಬ್ಬಿ ಮಲಗಲು, ಮಲಗಿತ್ತು ಮುಗಿಲು...!!!!!
ಹೊರಟು ಹೋಗುತ್ತೇನೆ.......
16 years ago
No comments:
Post a Comment